بررسی فنوتیپی و مولکولی بتالاکتامازهای وسیع الطیف PER

چکیده زمینه و هدف: تولید آنزیم‌های بتالاکتاماز توسط باکتری‌ها به‌ویژه نوع Extended Spectrum β-Lactamase (ESBL) یکی از مشکلات بهداشتی و درمانی در سطح دنیاست. شیوع این آنزیم‌ها در نواحی جغرافیایی مختلف و با زمان تغییر می‌کند. هدف از انجام این تحقیق، تعیین شیوع باکتری‌‌های مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف در میان ایزوله‌های ادراری انتروباکتریاسه و ردیابی ژن blaPER در دو بیمارستان منتخب مشهد بوده است. مواد و روش کار: در این مطالعه‌ی توصیفی مقطعی، تعداد 100 ایزوله انتروباکتریاسه از نمونه‌های ادراری بیماران بستری و سرپایی بیمارستان‌های قائم و 17 شهریور مشهد از تاریخ 15/8/ 1389 تا 15/10/1389 جمع‌آوری و با آزمایشات بیوشیمیائی- افتراقی شناسایی شدند. ایزوله‌ها از نظر حساسیت به آنتی‌بیوتیک ها آزمایش شدند. سپس از نظر تولید ESBL به وسیله‌ی آزمایش دیسک دوتایی و آزمایش تأییدی مطابق دستورالعملCLSI (Clinical and Laboratory Standard Institute) مورد بررسی قرار گرفتند. شناسایی مولکولی ژن blaPER با استفاده از پرایمر اختصاصی و تکنیک واکنش زنجیره پلیمراز انجام شد. یافته ها: از 100 باکتری جدا شده، تعداد 27 ایزوله (27%) مولد بتالاکتاماز بودند که همگی فاقد ژن blaPER روی پلاسمید بودند. مقاومت باکتری‌های مولد بتالاکتاماز نسبت به آمپی سیلین، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و سفالوتین بیشتر از انواع فاقد بتالاکتاماز بود (05/0< p). درصد بیشتری از این باکتری ها در مقایسه با انواع فاقد بتالاکتاماز مقاوم به آنتی بیوتیک های غیر بتالاکتام جنتامایسین، کوتریموکسازول و نیتروفورانتویین بودند که اختلاف برای جنتامایسین و کوتریموکسازول معنی دار بود (05/0p <). نتیجه‌گیری: نتایج نشان می دهد که تولید بتالاکتاماز در باکتری‌‌های جدا شده در جامعه‌ی مورد بررسی شیوع نسبتا" بالایی دارد. ژن blaPER در میان باکتری های جدا شده یافت نشد، بنابراین تولید بتالاکتاماز در میان این ایزوله ها مربوط به سایر انواع بتالاکتاماز است.